Yaz geldi
Yine eve gitmek için bir kaç sokak fazla gitmek gerekecek
Yine sokakları kazacaklar.
Sokağa girdiğinizde geri geri gitmek zorunda kalacaksınız.
Sokağın başında “Dikkat yol çalışması var” yazmayacak.
Daha kötüsü yan sokağa da giremeyeceksiniz belki.
Adeta siz eve ulaşamayasınız diye bütün sokaklar aynı anda kazılacak
Belki küçücük bir fırsat bulup eve ulaşmayı başaracaksınız.
Eyvah o da ne sabah mahsur kalmış arabanız.
Yağmur da cabası.
Daha kötüsü Kazılan Çukurlar öylesine kapatılmış.
Takacaksınız Poşeti Ayağınıza
En yakın dolmuşa, otobüse ulaşmaya çalışacaksınız.
Binerken utanarak çıkaracaksınız poşetleri.
Üst yanınız takım elbise, içinde beyaz bir gömlek.
Üzerinde kırmızı bir kıravat.
Öneminize bakacak içerdekiler.
Bir çift poşete emanet bir bitmez çaresizlik.
Evet.
Bu yıl da Altınova’da böyle başladı.
Üst yanımız bir ilköğretim okulu.
Çok değil aşağıdan yukarıya 500 – 600 metre bir stabilize yolu var.
Okul kurulduğundan beri asvalt ya da taş bir türlü yapılamayan bir yol.
Çocukların her gün yağmur çamur yürümek zorunda kaldıkları bir yol.
Dolmuşun otobüsün çıkmadığı bir büyük ana sokak.
Velilerin kendilerini bilmem kaçıncı sınıf hissettikleri bir Medeni Yokuş.
Türlü bahaneler ile yapılamayan, yapılmayan.
Hep Merak Ederim Gerçek Maliyet ne?
Yolun bir şekilde yapılması, yarın yeniden kazılmak zorunda kalması ve dolayısı ile boşuna harcanan paralar mı?
Yoksa bir an bile vatandaşının Çamura basmamasını İnsanlığın Onuru saymak mı ?
Dileğimiz, Altınova’nın geçmişinin, geleceğinde de Değişmez Kaderi olmaması.
Kim bilir belki bu yaz gönüller alınır?
Umutlar hiç gelmeyecek yarınlara kalmaz.
Selahattin Uzun
2014.06.09