Tanıdım seni
Hem de yüreğinin orta yerinden
Kitapsız alimler gibiydi sözlerin
Çizgin yoktu
Yaşanacak bir Hayatın da
Öylesine sıradandın işte
İddian o yüzdendi
Telaşın o yüzden
Yakıştıramadın Mutluluğu kendine
Ne de olsa hep acılara alışkındı Yüreğin
Ellerin alkışlamaktan yorulmuştu başkalarını
Yutkunmaktan ağrımıştı boğazın
Senin olan bir tek Yokluğundu kendine dair
Sen “Herkes” için Hiç Kimseydin
Kimse için “Biri” olmadın Hiç
Severken Kuş gibiydi Yüreğin
Daha sevmeden gider diye Ürperirdi için
Korkudan sevemezdin
Sen “Hiç Kimse” idin “Herkes” için
Bir tek benim için “Her Şey”din
Benim için “Her Şey” bir tek Sendin
Şimdi Sen de “Herkes” gibisin
Şimdi ben biri için “Her Şey”im
Biri benim için “Hiç Kimse”
“Hiç Kimse” Benim
Selahattin Uzun
2015.04.29