Mutluluğu satırlara yazarım ben
Umutları yarınlara saklarım
Günü gelmeden yaşlanır yüreğim
Kendimi duvarlara çarparım
Kim vazgeçmek için sevmiş sevdiğini
Kimin yüreği bulutların üzerinde
Her anı eziyet değil mi
Aynı yerde
Ayrılmış yüreklerde
Kim mutluluğa çırpabilmiş kanatlarını
Kim arkasında bırakmayı göze alabilmiş sevdiğini
Öylesine kaçmışız işte kendimizden
Öylesine saklanmışız sahte gerçeklere
Kırıp dökmemişiz yani
En kötü sevmişiz işte
Hiç bir bedene sarılmadan
Çok mu görünür böylesi sevdalar
Yaşayıp da görün bakalım
Koşarak girdiğiniz yüreklerden nasıl kapı dışarı edilir aşklarınız
Nasıl da ararsınız bir yudum sevgiyi sokaklarda
Tamamını isterken pek azı bile kalmaz elinizde
Ahkam kesişleriniz de yetmez sevdaya
Harcanır bedenleriniz
Harcanır yürekleriniz
Fırtınalara tutulur batmaz sandığınız gemiler
Bu yüzdendir aşkın bedeli
İçimizdeki “Ben” gibi bizlerden deli
İşte tam da bu yüzden,
“Hiç Kimse Sınanmadığı Günahın Masumu Saymasın Kendini”
Selahattin Uzun
2015.04.29